من دلم می خواهد خانه ی داشته باشم پر دوست

کنج هر دیوارش دوست هایم بنشینند ارام

گل بگویند و همه گل شنوند

شرط واردگشتن شست و شویی دل هاست

شرط ان داشتن یک دل بی رنگ و ریاست

بر درش برگ گلی می کوبم

روی ان برگ نویسم : ای یار

خانه ی ما اینجاست

تاکه سهراب نپرسد هرگز

خانه ی دوست کجاست.

 

نوشته شده در سه شنبه 91/1/8ساعت 9:34 عصر توسط فریده صادقی| بدون نظر